In het verleden bestonden er verschrikkelijke en gevaarlijke beroepen die we ons tegenwoordig nauwelijks kunnen voorstellen. Vanwege het gebrek aan technologie en apparatuur moesten mensen smerige en gevaarlijke taken uitvoeren. Deze beroepen zijn nu zeldzaam, maar vroeger waren ze heel echt. Ontdek 15 walgelijke en onhygiënische beroepen die ooit bestonden.

Braakselruimer

In de Romeinse tijd waren extravagante feesten met overvloedige hoeveelheden voedsel en drank in de mode. Maar achter de feestelijke sfeer schuilde een duistere schaduw: de braakselruimer. Romeinen die zich tegoed hadden gedaan aan de overvloedige maaltijden, braakten met opzet om meer te kunnen eten. De braakselruimers moesten deze braaksels opruimen. Zelfs de gedachte alleen al is walgelijk, en gezien de slechte hygiënische omstandigheden in die tijd, was het werk nog afschuwelijker.

Toiletbewaarder

Vroeger gingen monarchen niet alleen naar het toilet. De toiletbewaarder was een vertrouwde die de monarch hielp bij zijn ontlasting. Hoewel het een walgelijk werk was, was het ook een aantrekkelijke functie omdat het de gunst van de monarch kon winnen. Toiletbewaarders waren degenen die de meeste toegang hadden tot het privéleven van de monarch en konden dus aanzienlijke invloed uitoefenen.

Vioolmaker

Tegenwoordig worden vioolsnaren met behulp van machines gemaakt, maar vroeger werden ze met de hand gemaakt van de darmen van schapen. Zelfs ervaren vakmensen moesten in een stinkende en onaangename omgeving werken. Achter de prachtige klanken van de viool schuilt een dergelijk offer.

Rattenvanger

In de 19e eeuw werden ratten gezien als de boosdoeners die ziektes verspreidden. Rattenvangers speelden een belangrijke rol bij het beschermen van steden tegen ziekten door ratten te vangen in gevaarlijke en onaangename omgevingen. Sommige rattenvangers gebruikten hun blote handen om de ratten te vangen, en de verschillende methoden om ratten te vangen maakten hun leven nog gevaarlijker.

Werknemer in een lucifersfabriek

Werknemers in lucifersfabrieken werden vaak blootgesteld aan giftige chemicaliën zoals fosfor en zwavel, waardoor hun gezondheid te lijden had. "Fosfornecrose", een gruwelijke ziekte die ervoor zorgde dat de kaakbeen wegrotte, was een veelvoorkomend risico voor lucifersfabriekwerkers. In die tijd was de veiligheidsuitrusting slecht, waardoor lucifersfabrieken een gevaarlijke werkomgeving waren waar mensen hun gezondheid op het spel zetten.

Beenverzamelaar

In de Victoriaanse tijd werden botten gebruikt om kettingen en sieraden te maken. Beenverzamelaars groeven graven op of doorzochten dierlijke kadavers op zoek naar botten. Hoewel het een onethische activiteit was, was het voor arme mensen een waardevolle bron van inkomsten.

Leerlooier

Leerlooiers deden walgelijk en gevaarlijk werk bij het bewerken van dierenhuiden. Ze gebruikten kalk en hondenontlasting om de huiden zacht te maken, en de stank en giftige stoffen die tijdens dit proces werden geproduceerd, hadden ernstige gevolgen voor hun gezondheid.

Slangenmelker

Slangenmelkers hadden een gevaarlijke baan: het verzamelen van slangengif dat nodig was om tegengif te maken dat werd gebruikt wanneer iemand door een slang gebeten werd. Ze werden voortdurend blootgesteld aan aanvallen van slangen, en fouten konden dodelijk zijn. Slangenmelkers moesten moedig en vaardig zijn, met een diepgaand begrip van slangen en een koel hoofd.

Opgraver

Tijdens de ontwikkeling van de geneeskunde in de 19e eeuw groeven opgravers graven op om lichamen op te graven voor wetenschappelijk onderzoek. Het was een illegale activiteit, maar mensen die gemotiveerd waren om bij te dragen aan de vooruitgang van de wetenschap of die op zoek waren naar financiële voordelen, werden opgravers.

Tosser

Tossers in het Victoriaanse Londen waren mensen die door het riool zochten naar herbruikbare spullen om geld te verdienen. Ze werkten in onhygiënische omgevingen en liepen een groot risico ziek te worden, maar het was een belangrijke manier om te overleven voor arme mensen.

Slibbergraver

Slibbergravers waren mensen die door het vervuilde slib langs de oevers van de Theems zochten naar herbruikbare spullen. De meeste slibbergravers waren kinderen tussen de 8 en 15 jaar oud, die in een gevaarlijke en ongezonde omgeving moesten werken.

Schoorsteenveger

Schoorsteenvegers hadden een gevaarlijke baan: het schoonmaken van nauwe schoorstenen. De meeste schoorsteenvegers waren kinderen, die werden blootgesteld aan verstikkende rook en het risico op brand, waardoor hun gezondheid en veiligheid in gevaar werden gebracht.

Leechverzamelaar

In de 19e eeuw gebruikten artsen een medische procedure genaamd "bloedverlies" om patiënten te behandelen. Deze procedure vereiste bloedzuigers, en daarom ontstond er een beroep voor leechverzamelaars. Het was een onaangename en gevaarlijke taak, maar het was een beroep dat nodig was in de medische wereld van die tijd.

Mestgraver

Voordat moderne riolering werd ingevoerd, waren er mestgravers die de menselijke ontlasting moesten verwerken. Ze werkten alleen 's nachts en moesten in een stinkende en onhygiënische omgeving hard werken.

Pestbegraver

De pest was een van de dodelijkste plagen in de geschiedenis van Europa, waardoor ongeveer 200 miljoen mensen omkwamen. Pestbegravers hadden een gevaarlijke baan: ze begroeven de mensen die aan de pest gestorven waren in massagraven. Ze werkten in de schaduw van de dood en werden voortdurend blootgesteld aan gevaar.

Conclusie

We hebben gekeken naar een aantal verschrikkelijke en gevaarlijke beroepen uit het verleden die we ons vandaag de dag nauwelijks kunnen voorstellen. Deze historische verhalen maken ons dankbaarder voor het gemak en de veiligheid van de moderne tijd. Ze herinneren ons eraan om de moeilijkheden van het verleden te onthouden en te streven naar een betere toekomst.