Onderwerp
- #Verdwenen beroepen
- #Walgelijke beroepen
- #Gevaarlijke beroepen
- #Zware beroepen uit het verleden
Aangemaakt: 2024-03-31
Aangemaakt: 2024-03-31 02:07
In het verleden bestonden er verschrikkelijke en gevaarlijke beroepen die we ons vandaag de dag nauwelijks kunnen voorstellen. Door een gebrek aan technologie en apparatuur moesten mensen vuile en gevaarlijke taken zelf uitvoeren. Hoewel we ze tegenwoordig niet meer vaak zien, zullen we 15 walgelijke en onhygiënische beroepen uit het verleden bespreken.
In de Romeinse tijd waren luxe banketten met overvloedige hoeveelheden eten en drinken erg populair. Maar achter de feestelijke sfeer schuilde een duistere schaduw: de braakselreiniger. Romeinen die te veel hadden gegeten, brachten zichzelf opzettelijk aan het braken om meer te kunnen eten, en de braakselreinigers ruimden de puinhoop op. Zelfs alleen al het idee is walgelijk, en gezien de hygiënische omstandigheden in die tijd, was het waarschijnlijk nog veel erger.
Koningen en vorsten uit het verleden gingen zelfs naar het toilet niet alleen. De toiletbediende was een vertrouweling die de vorst hielp bij zijn ontlasting. Hoewel het een walgelijk beroep was, was het ook aantrekkelijk omdat het de kans bood om het vertrouwen van de vorst te winnen. Toiletbedienden zagen de meest intieme details van de vorst en hadden daardoor aanzienlijke invloed.
Tegenwoordig worden vioolsnaren gemaakt met behulp van machines, maar vroeger werden ze met de hand gemaakt van schapeningewanden. Zelfs de meest bekwame vakman moest deze taak uitvoeren in een omgeving met een penetrante geur en onaangename omstandigheden. Achter de prachtige muziek van een viool schuilt dus een dergelijke offer.
In de 19e eeuw werden ratten beschouwd als de boosdoeners die ziekten verspreidden. Rattenvangers speelden een essentiële rol in het beschermen van steden tegen ziekten door ratten te vangen in een gevaarlijke en onaangename omgeving. Sommige rattenvangers sloegen ratten met hun blote handen dood. De verschillende methoden om ratten te vangen maakten het leven van rattenvangers nog gevaarlijker.
Werknemers in lucifersfabrieken werden vaak blootgesteld aan giftige chemicaliën zoals fosfor en zwavel, wat schadelijk was voor hun gezondheid. Vooral 'fosfornecrose' was een verschrikkelijke ziekte waarbij de kaak botten wegrottten, wat een grote angst onder lucifersfabriekarbeiders veroorzaakte. In die tijd, zonder de juiste veiligheidsmaatregelen, waren lucifersfabrieken een gevaarlijke werkplek die de gezondheid van werknemers ernstig bedreigde.
In de Victoriaanse tijd werden beenderen gebruikt voor het maken van sieraden en andere ornamenten. Beenderenverzamelaars groeven graven uit of zochten naar beenderen van dieren om aan deze vraag te voldoen. Deze onethische handel was echter een belangrijke bron van inkomsten voor arme mensen.
Loodgieters deden het walgelijke en gevaarlijke werk van het bewerken van dierenhuiden. Ze gebruikten kalk en hondenpoep om de huiden zacht te maken. De geuren en giftige stoffen die hierbij vrijkwamen, hadden een negatieve impact op de gezondheid van de loodgieters.
Slangenmelkers zijn mensen die slangenmelk verzamelen, een gif dat nodig is voor de productie van tegengif. Ze worden voortdurend blootgesteld aan de aanvallen van slangen, en fouten kunnen dodelijke gevolgen hebben. Het is een gevaarlijk beroep dat moed, vaardigheden en een diepgaand begrip van slangen vereist, evenals kalmte en goed oordeelsvermogen.
In de 19e eeuw, tijdens de ontwikkeling van de geneeskunde, roofden lichaamsrovers graven om lichamen te stelen voor wetenschappelijk onderzoek. Hoewel het illegaal was, waren er mensen die dit deden, gedreven door hun passie voor wetenschap en de wens om financieel voordeel te behalen.
Mudlarks in het Victoriaanse Londen waren mensen die in de riolen op zoek gingen naar herbruikbare spullen om geld te verdienen. Het was een onhygiënische omgeving met een hoog risico op ziekte, maar voor arme mensen was het een waardevolle bron van inkomsten.
Moddergravers zochten in de vervuilde modder langs de oevers van de Theems naar herbruikbare materialen. De meeste moddergravers waren kinderen van 8 tot 15 jaar oud die hard werkten in gevaarlijke en ongezonde omstandigheden.
Schoorsteenvegers hadden de gevaarlijke taak om smalle schoorstenen schoon te maken. De meeste schoorsteenvegers waren kinderen die blootgesteld werden aan verstikkende rook en het risico op brand. Dit bedreigde hun gezondheid en veiligheid ernstig.
In de 19e-eeuwse geneeskunde werd 'bloedzuigen' gebruikt om patiënten te behandelen. Hiervoor waren bloedzuigers nodig, dus ontstond het beroep van bloedzuigerverzamelaar. Het was een walgelijk en gevaarlijk werk, maar het was nodig voor de geneeskunde van die tijd.
Voordat moderne rioleringssystemen werden geïntroduceerd, waren er nachtkuilreinigers die de uitwerpselen van mensen opruimden. Ze werkten alleen 's nachts en deden hard werk in een walgelijke en onhygiënische omgeving.
De pest was een van de dodelijkste plagen in de Europese geschiedenis, die naar schatting 200 miljoen mensen het leven kostte. Pestbegrafenisondernemers hadden het gevaarlijke beroep om de slachtoffers van de pest in massagraven te begraven. Ze leefden voortdurend in de schaduw van de dood en werden constant bedreigd.
We hebben een kijkje genomen in de verschrikkelijke en gevaarlijke beroepen uit het verleden die we ons vandaag de dag nauwelijks kunnen voorstellen. Deze historische voorbeelden maken ons dankbaarder voor het comfort en de veiligheid van de moderne samenleving. Ze herinneren ons eraan dat we de moeilijkheden van het verleden moeten onthouden en ons inzetten voor een betere toekomst.
Reacties0