Funkcjonowanie intelektualne na granicy normy (borderline intellectual functioning)

Graniczna inteligencja to szczególny przypadek, który znajduje się na granicy między niepełnosprawnością intelektualną a inteligencją osób w normie. Przyjrzymy się życiu osób z graniczną inteligencją, przyczynach i objawom ich trudności, a także metodom diagnostycznym. Ponadto przedstawimy rozwiązania mające na celu wyeliminowanie dyskryminacji społecznej i wsparcie dla tej grupy.

Współczesne społeczeństwo przywiązuje dużą wagę do zdolności intelektualnych. Jednakże niektóre osoby znajdują się na granicy między inteligencją osób w normie a niepełnosprawnością intelektualną. Mowa tu o osobach z "graniczną inteligencją". Ich iloraz inteligencji (IQ) wynosi zazwyczaj od 70 do 84, co oznacza, że nie spełniają kryteriów niepełnosprawności intelektualnej, ale ich inteligencja jest poniżej średniej.

Ograniczenia w zakresie zdolności poznawczych i trudności w relacjach interpersonalnych

Osoby z graniczną inteligencją mają problemy z rozumieniem, pamięcią i podejmowaniem decyzji, czyli z podstawowymi zdolnościami poznawczymi. Szczególnie trudności sprawia im myślenie logiczne i rozumienie abstrakcyjnych pojęć. W związku z tym doświadczają wielu niedogodności w nauce i życiu zawodowym.

Ponadto napotykają trudności w budowaniu relacji z innymi ludźmi. Brak umiejętności społecznych i trudności w komunikacji sprawiają, że trudno im wpasować się w grupy rówieśnicze i często doświadczają izolacji. W konsekwencji może to prowadzić do obniżonego poczucia własnej wartości, depresji i innych problemów emocjonalnych.

Brak wsparcia społecznego i cierpienie z powodu dyskryminacji

Osoby z graniczną inteligencją nie są prawnie uznawane za osoby niepełnosprawne. Nie oznacza to jednak, że otrzymują takie samo traktowanie jak osoby bez niepełnosprawności. W rezultacie są marginalizowane zarówno przez osoby z niepełnosprawnością, jak i bez niej. Nie mogą korzystać z ulg przeznaczonych dla osób niepełnosprawnych, a jednocześnie trudno im konkurować z osobami w normie na równych zasadach.

Co więcej, społeczeństwo często patrzy na nich z niepokojem i podejrzliwością. Doświadczają prześladowań, dyskryminacji i poniżania, a w niektórych przypadkach stają się ofiarami przestępstw lub sami, nieumyślnie, popełniają przestępstwa.

Wsparcie instytucjonalne i podnoszenie świadomości na temat osób z graniczną inteligencją

Sytuacja osób z graniczną inteligencją jest trudna. Konieczne jest zapewnienie im systemowego wsparcia, aby mogły stać się pełnoprawnymi członkami społeczeństwa.

Po pierwsze, należy zapewnić im status prawny. Umożliwi to dostosowanie wsparcia i świadczeń do ich indywidualnych potrzeb.

Po drugie, należy zapewnić rzeczywiste możliwości edukacyjne, takie jak edukacja specjalna i szkolenia zawodowe. W ten sposób można pomóc im w osiągnięciu niezależności i lepszej adaptacji do życia społecznego.

Po trzecie, konieczne jest prowadzenie kampanii edukacyjnych na temat osób z graniczną inteligencją. Poprzez pogłębienie wiedzy na ich temat można zredukować dyskryminację i uprzedzenia.

Po czwarte, należy stworzyć system wsparcia psychologicznego, obejmujący poradnictwo i terapię. Ważne jest, aby pomóc im poradzić sobie z trudnościami emocjonalnymi.

**Klasyfikacja IQ**
**130 lub więcej    Osoby o wysokiej inteligencji (2% populacji)**
**120 – 129    Osoby uzdolnione (9% populacji)**
**110 – 119    Powyżej średniej (25% populacji)**
**90 – 109    Średnia (25% – 73% populacji)**
**80 – 89    Poniżej średniej (23% populacji)**
**70 – 79    Graniczna inteligencja (8% populacji)**
**50 – 70    Lekkie upośledzenie umysłowe (2% populacji)**
**35 – 49    Umiarkowane upośledzenie umysłowe (0,034% populacji)**
**34 lub mniej    Ciężkie lub głębokie upośledzenie umysłowe (0,00054% populacji)**

Przyczyny i objawy granicznej inteligencji

Przyczyny granicznej inteligencji są bardzo różnorodne. Mogą być wrodzone, np. wady genetyczne, choroby genetyczne, a także nabyte, np. zaniedbanie w dzieciństwie, złe warunki edukacyjne, urazy mózgu.

Główne objawy to m.in. niskie zdolności rozumienia i zapamiętywania, ubogi zasób słownictwa, problemy z komunikacją. Osoby te mogą być też mało spostrzegawcze, nie przestrzegać zasad społecznych i wykazywać się brakiem umiejętności społecznych. Nietypowe zachowania i wzorce postępowania utrudniają im integrację z otoczeniem.

Diagnoza i charakterystyka granicznej inteligencji

Osoby z graniczną inteligencją są zazwyczaj diagnozowane za pomocą testów Wechslera. IQ w zakresie 70-84 wskazuje na graniczną inteligencję. Jednakże rozróżnienie między graniczną inteligencją a niepełnosprawnością intelektualną bywa trudne.

Charakterystyczną cechą jest to, że w życiu codziennym nie mają większych problemów, jednakże w szkole lub pracy doświadczają znaczących trudności. Dodatkowo mają problemy z budowaniem relacji z innymi z powodu braku umiejętności społecznych. Niektóre z nich są narażone na ryzyko popełnienia przestępstwa.

Rozwiązania dla osób z graniczną inteligencją

Po pierwsze, pilnie potrzebne jest zapewnienie im statusu prawnego. Umożliwi to zapewnienie wsparcia i świadczeń dostosowanych do ich indywidualnych potrzeb.

Po drugie, należy wzmocnić edukację specjalną i programy szkolenia zawodowego. To pomoże im w osiągnięciu niezależności i lepszej adaptacji do życia społecznego.

Po trzecie, ważne jest wsparcie psychologiczne, w tym poradnictwo i terapia, a także edukacja rodziców. To pomoże im w radzeniu sobie z trudnościami emocjonalnymi i zwiększy zrozumienie ze strony rodziny.

Po czwarte, należy prowadzić działania mające na celu eliminację dyskryminacji i podnoszenie świadomości społecznej. Konieczne jest wyeliminowanie uprzedzeń i promowanie szacunku wobec osób z graniczną inteligencją.

Osoby z graniczną inteligencją są również pełnoprawnymi członkami społeczeństwa. Dzięki zainteresowaniu i trosce o nich możemy stworzyć lepszy świat dla wszystkich.