อาหารที่ห้ามให้สุนัขกิน / อาหารที่ควรหลีกเลี่ยง

ความปลอดภัยในการรับประทานอาหารของสุนัขนั้นมีความสำคัญ การมีอาหารบางชนิดที่ปลอดภัยสำหรับมนุษย์แต่เป็นอันตรายต่อสุนัข และสิ่งสำคัญคือต้องหลีกเลี่ยงอาหารเหล่านี้ ต่อไปนี้คือรายละเอียดของอาหารที่อาจเป็นอันตรายต่อสุนัข

อะโวคาโด

อะโวคาโดมีเพอร์ซิน ซึ่งเป็นสารพิษที่เป็นอันตรายต่อสุนัข ปริมาณมากอาจถึงตายได้ แต่การกินในปริมาณน้อยก็อาจทำให้เกิดอาการไม่รุนแรง เช่น อาเจียนหรือท้องเสียได้

มัสตาร์ด

มัสตาร์ดก็เช่นกัน ปริมาณน้อยไม่เป็นอันตรายถึงตาย แต่การกินมากเกินไปอาจเป็นพิษได้ โดยทั่วไป สัตวแพทย์จะใช้มัสตาร์ดในปริมาณน้อยเพื่อกระตุ้นให้อาเจียน

แอปเปิ้ล

แอปเปิ้ลเองไม่มีสารพิษ แต่เมล็ดของมันมีสารพิษชื่ออะไมก์ดาลิ้น แต่อย่างไรก็ตาม จำเป็นต้องกินในปริมาณมากและเคี้ยวจึงจะถึงตายได้

สารให้ความหวานเทียม (ไซลิทอล)

ไซลิทอลเป็นอันตรายอย่างมากต่อสุนัข และทำให้เกิดการผลิตอินซูลินอย่างรวดเร็ว ซึ่งอาจทำให้สุนัขหมดสติภายใน 15-20 นาที

กระเทียม

กระเทียมมีไทโอซัลเฟต ซึ่งเป็นสารที่สามารถทำลายเซลล์เม็ดเลือดแดงของสุนัขได้จนถึงตาย ต้องกินในปริมาณมากจึงจะเกิดพิษ แต่โดยเฉพาะสายพันธุ์ที่ไวต่อสารพิษควรระมัดระวัง

กระดูกสุก

กระดูกดิบไม่เป็นไร แต่กระดูกสุกแตกง่าย ดังนั้นการกินมากเกินไปอาจทำให้ท้องผูกหรือทะลุได้ และอาจถึงตายได้

นมหรือผลิตภัณฑ์จากนม

นมและผลิตภัณฑ์จากนมไม่ดีต่อสุนัข และอาจทำให้เกิดอาการไม่ย่อยแลคโตสได้

ยีสต์

การกินแป้งที่ยังไม่สุกอาจทำให้เกิดเอทานอลจากยีสต์ที่หมักแล้ว ซึ่งเป็นอันตรายต่อสุนัขมาก

แมคคาเดเมีย

ถั่วส่วนใหญ่ โดยเฉพาะแมคคาเดเมีย เป็นอาหารที่เป็นอันตรายต่อสุนัข อาจทำให้เกิดอาการอาเจียน อ่อนเพลีย ไข้สูง และสูญเสียการทำงานของร่างกาย เป็นหนึ่งในอาหารที่มีพิษรุนแรงที่สุด

จันทน์เทศ

ไมริสติซินในจันทน์เทศอาจทำให้เกิดอัตราการเต้นของหัวใจเร็ว ประสาทหลอน และชัก หากสุนัขกินในปริมาณมาก

ช็อกโกแลต

ช็อกโกแลตมีธีโอโบรมีน ซึ่งเป็นสารพิษต่อสุนัข และอาจทำให้เกิดอาการเป็นพิษได้

รูบาร์บ

ออกซาเลตในรูบาร์บอาจทำให้สุนัขเกิดภาวะไตวาย และอาจทำให้เกิดผลึกในทางเดินปัสสาวะหรือทำลายไตได้

หัวหอม

หัวหอมเช่นเดียวกับกระเทียม มีไทโอซัลเฟต ซึ่งเป็นสารพิษต่อสุนัข ควรหลีกเลี่ยง

วิตามินเสริมธาตุเหล็ก

วิตามินเสริมธาตุเหล็กอาจทำให้เกิดความเสียหายต่อระบบทางเดินอาหารของสุนัขได้

องุ่นและลูกเกด

องุ่นและลูกเกดเป็นหนึ่งในอาหารที่อันตรายที่สุด แม้เพียงเล็กน้อยก็อาจทำให้เกิดภาวะไตวายเฉียบพลันได้ และอาจทำให้เกิดอาการอาเจียนและท้องเสียได้

น้ำมันส้ม

โดยทั่วไป ส้มปลอดภัย แต่ น้ำมันส้มที่ใช้ทางการแพทย์อาจเป็นพิษต่อสุนัข และอาจทำให้เกิดภาวะตับวายได้

คาเฟอีน

คาเฟอีนในปริมาณเล็กน้อยไม่เป็นไร แต่หากสุนัขกลืนเมล็ดกาแฟหรือถุงชา อาจส่งผลกระทบต่ออัตราการเต้นของหัวใจและระดับน้ำตาลในเลือดของสุนัขอย่างมาก

ลูกพีช

ลูกพีชเองไม่ค่อยมีปัญหา แต่เมล็ดลูกพีชมีอะไมก์ดาลิ้น ซึ่งเป็นสารที่เป็นอันตรายต่อสุนัข

ต้นหอม

ต้นหอมมีไทโอซัลเฟต เช่นเดียวกับกระเทียมและหัวหอม

เห็ดป่า

เห็ดทั่วไปที่มนุษย์กินได้นั้น ปลอดภัยต่อสุนัข แต่เห็ดป่าอาจมีพิษได้

ผักโขม

ผักโขมมีออกซาเลต ซึ่งสามารถรบกวนการดูดซึมแคลเซียมของสุนัขได้ และอาจทำให้เกิดความเสียหายต่อไตได้

อาหารแมว

อาหารแมวอาจทำให้เกิดโรคตับอ่อนอักเสบและภาวะแทรกซ้อนอื่นๆ ในสุนัข และอาจทำให้เกิดความเสียหายต่ออวัยวะภายในหรือถึงตายได้

มะเขือเทศที่ยังไม่สุก

มะเขือเทศสุกปลอดภัย แต่ มะเขือเทศสีเขียวหรือมะเขือเทศที่ยังไม่สุก อาจเป็นพิษต่อสุนัขได้เนื่องจากมีสารโซลาไนน์

วอลนัทดำ

วอลนัททั่วไปปลอดภัย แต่ วอลนัทดำอาจเป็นพิษได้ โดยปกติจะใช้ในขนมและเบเกอรี่ แต่สุนัขอาจพบได้ในธรรมชาติ

ใบกุ้ยช่าย

เช่นเดียวกับกระเทียม หัวหอม และต้นหอม ใบกุ้ยช่ายอาจทำให้เกิดความเสียหายต่อเซลล์เม็ดเลือดแดงหรือโลหิตจางได้หากกินในปริมาณมาก

เชอร์รี่

เช่นเดียวกับลูกพีช เชอร์รี่มีอะไมก์ดาลิ้น ซึ่งเป็นสารที่เป็นอันตรายต่อสุนัข และอาจทำให้เกิดปัญหาเกี่ยวกับระบบทางเดินอาหารได้

มันฝรั่ง

มันฝรั่งมีสารโซลาไนน์ ซึ่งเป็นสารพิษต่อสุนัข สารนี้จะไปขัดขวางอะเซทิลโคลีน ซึ่งเป็นสารสื่อประสาทที่จำเป็นต่อการกระตุ้นเส้นประสาท และอาจทำให้เกิดปัญหาเกี่ยวกับระบบประสาทและลำไส้ของสุนัขได้

บุหรี่

แม้จะไม่ใช่อาหาร แต่บุหรี่เป็นอันตรายอย่างมากต่อสุนัข ควรหลีกเลี่ยงไม่ให้สุนัขกัดหรือเคี้ยว

แอลกอฮอล์

แอลกอฮอล์อาจทำให้เกิดอาการมึนเมาและปัญหาสุขภาพอื่นๆ ได้ และอาจส่งผลกระทบต่อความดันโลหิตและระดับน้ำตาลในเลือดของสุนัขอย่างมาก หรืออาจทำให้เกิดอาการชักและหายใจล้มเหลวได้

สรุป

เพื่อสุขภาพและความปลอดภัยของสุนัข ควรหลีกเลี่ยงอาหารที่กล่าวมาข้างต้น และให้ขนมและอาหารสุนัขแทน สุขภาพของสัตว์เลี้ยงเป็นสิ่งสำคัญที่สุด และเราควรปกป้องพวกมันโดยการให้อาหารที่ปลอดภัย